Austroa's Volkstonieël

Originele titel: Kunt me uvver d’r honk, da kunt me uvver d’r sjtats
Geschreven door: Hans Stelsmann
Regie: Elly Pötgens

Een winkelier heeft de verdiepingen boven zijn “gesjief” verhuurd aan zes alleenstaanden. De zes appartementen op de 1ste verdieping hebben een gemeenschappelijke ontmoetingsruimte waar de bewoners regelmatig een kaartje leggen, koffie drinken, muziek luisteren of wat zitten te kletsen.

Mejuffrouw Agnes Groetjans, een struise dame, werpt zich nadrukkelijk op als onaantastbare leider over dit appartementenrijk. Zij heeft het talent om kleine onschuldige voorvallen gigantisch op te blazen en steekt haar kritiek aan het adres van haar medebewoners niet onder stoelen of banken.

De slechthorende Lieza Vondenhof stoort zich enorm aan dit gedrag, maar probeert desondanks steeds te bemiddelen en het gekibbel te sussen.

Vooral Joeën Palme, die nogal wat tijd besteedt aan het vertroetelen van zijn kanariepietje, legt zich niet zondermeer neer bij de heerschappij van Agnes Groetjans. Doordat hij zich mateloos irriteert aan haar kletspraat, botst het regelmatig tussen die twee.

Naast de ontmoetingsruimte moeten de bewoners ook het gebruik van de sanitaire voorzieningen samen delen, hetgeen voor Frens Zielesse nogal wat problemen oplevert.

Regelmatig zitten de bewoners elkaar in de haren over allerlei onnozele zaken, zoals bijvoorbeeld het gezamelijk gebruik van de krant.

Tevergeefs probeert de artistieke, van de straat levende, Huppie Huisman ‘n beetje fleur en zonneschijn te geven aan de leefomstandigheden op de 1ste verdieping. Huppie steekt met zijn dertig levensjaren qua leeftijd nogal af bij de gemiddelde leeftijd van zijn buren, hij gedraagt zich bovendien nogal nichterig en tooit zichzelf graag in zeer kleurrijke kleding. Huppie is het buitenbeentje van de verdieping.

Samen proberen de zes buren er, ondanks het vele gekibbel, iets van te maken, want uiteindelijk kunnen ze elkaar toch niet missen. Dit wordt bijzonder duidelijk wanneer de winkeleigenaar de huur opzegt en iedereen gedwongen wordt te verhuizen. Naarstig wordt er gezocht naar oplossingen, die helaas niet voor iedereen worden gevonden. Voor sommigen heeft de gedwongen verhuizing een zeer verassende wending in hun leven tot gevolg, terwijl voor anderen de afloop zeer teleurstellend of zelfs tragisch is.