Austroa's Volkstonieël

Originele titel: Went ‘t zieke vilt
Geschreven door: No Adriolo
Regie: Funs Peulen

Het verhaal speelt zich af in Amstenrade in de vijftiger jaren. Uiteraard zouden we haast zeggen in een “bruin volkscafe”, waarvan er indertijd voldoende in ons dorp aanwezig waren. An en Sjeng is het kasteleinspaar dat dit “volkscafe” runt. In het cafe heeft de plaatselijke duivenclub har clublokaal.

Sjeng is de man die nogal onder de knoet van zijn vrouw An zit. Hij drinkt graag een “drukpe”, maar An probeert dit zoveel mogelijk te verhinderen. Tevens is Sjeng “behoorlijk” hardhorend. Hij is geen duivenliefhebber, maar beoefent fanatiek de vinkensport. Vroeger was hij een bekend stroper. An, de kasteleinsvrouw, heeft een oogje op Zef, die voorzitter is van de plaatselijke duivenclub. Zef gaat niet in op de “avances” van An, maar heeft meer oog voor Siska, een jonge aantrekkelijke duivenliefhebster, die echter alleen maar oog heeft voor haar eigen duiven. Alhoewel… Naast Zef, de voorzitter van de duivenclub, speelt Sjir, een heertje van de goede afkomst, een voorname rol. Hij is huisarts, intellectueel, en steekt dat niet onder stoelen of banken. Samen met Zef sleept hij met zijn duiven meestal de prijzen in de wacht. Jozef, een ander lid van de duivenclub, heeft het echter niet zo breed. Hij kan met moeite zijn geliefde duivensport beoefenen en heeft tot nu toe geen eerste prijs “gedraaid”.

Uiteraard ontbreken in het cafe de vaste stamgasten niet, dat zijn o.a. Wullem en Harie, beiden lid van “onze” plaatselijke schutterij. Wullem en Harie zijn geen duivenmelkers en maken van elke gelegenheid gebruik de zaken op allerlei manieren op te jutten. Tot slot komt een Belg de gemoederen nogal verontrusten. Hij blijkt interesse te hebben in de snelle duiven, die hij wil kopen voor heel veel “frenkskes”. Hij beweert deze duiven te verkopen aan de Japanners.

Deze en nog een aantal zaken houden in “ons” plaatselijk duivenlokaal de gemoederen bezig en veroorzaken de nodige “konsternatie” en “ambras”.